Yoksa Bu, İdeal Yarış Oyunu mu? Test Drive Unlimited…

Kral öldü (ben de rahatladım), yaşasın kral. NFS: Carbon’la bir kez daha “kötü oyun” damgası yiyen EA’in ünlü arcade yarış oyunu serisinin çok güçlü bir rakibi var artık. Gerçekten iyi oyun olduğundan değil, rakiplerinin kendisinden bile kötü olmasından faydalanarak bugün bulunduğu yere gelen NFS serisi, The Fast and the Furious filminin hayran sürüsünden yararlanarak yeniden yükselişe geçmişti. Arada çıkan Juiced gibi rakipleri türe yeni şeyler ekleseler de, eğri oturup doğru konuşalım, çok hayati bir noktada NFS’nin gerisinde kaldılar: Kontrol. NFS’de klavyede bastığınız her tuş anında tepki veriyor. Bu da insana keyif veriyor.

Türü yaratan, NFS serisinin de beşinci oyuna (Porsche Unleashed) kadar izinden gittiği Test Drive serisinin PC’deki makus talihi ise bu oyunla birlikte tarihe gömülüyor. Karşımızda muhteşem bir oyun var. Kusursuz değil belki ama kesinlikle ciddi bir oyun ve NFS1, NFS4, NFS5, NFSU2 ve NFS:MW’nin en güzel özelliklerini bünyesinde barındırıyor, üzerine bu türün NFS oyunlarında olmayan güzel özelliklerini ekliyor, kendine özgü bir sürü özelliği de beraberinde getiriyor.

Donanım: İki bilgisayarım var. Biri Ati X600’lü dizüstü bilgisayar (P4M, 186GHz işlemcili), diğeri Ati X1650 Pro’lu masaüstü bilgisayar (Athlon XP 3000+ işlemcili). Oyunu 6600GT’nin altında bir ekran kartının tam detayda kaldırmayacak olması muhtemel. Dizüstü bilgisayarım süründü, masaüstü bilgisayarda oyun mis gibi çalışıyor. Kısacası sisteminizin ekran kartının shader performansı iyiyse ve işlemciniz 2GHz ve üzeriyse oyunu rahatça oynayabilirsiniz (ben 1280×960 çözünürlükte, tam detay oynuyorum).

İlk izlenimler: Oyuna başladığınız zaman ilk izlenimleriniz güzel olacak. Oyun içi grafikleriyle hazırlanmış açılış son derece hoş. Karakterimizi seçip Hawaii’ye doğru yola çıkıyoruz. Uçakta biraz içimiz geçiyor. Bu noktada can sıkan bir şey var, o da oyun içi önceden kaydedilmiş filmlerde yer yer ses kesintisinin meydana gelmesi. Oyun Bink Video teknolojisini kullanıyor. Bu teknolojiyi kullanan başka oyunlarda da benzeri sorunlarla karşılaştım. Tekrar oyun içi grafiklere döndükten ve oldukça hoş, sinematik tatta hazırlanmış geçişlerden sonra araba kiralıyoruz. Bu noktada en ucuz arabayı (Chevrolet’nin yamru yumru bir aracı) sadece 10 dakikalığına kiralamanızı tavsiye edeceğim. İlla spor bir şey istiyorsanız Lotus’u tercih edin. Kokpiti ve sesi çok güzel. Bundan sonra emlakciye gidip evimizi alıyoruz ve araba galerisine gidiyoruz. Başta seçebileceğiniz üç marka var: Alfa Romeo, Audi ve Chevrolet/Saturn. En ucuz araba, Saturn’ün Opel Cabrio’dan bozma modeli olsa da, ben fiyat/performans oranı açısından Audi A3 veya Alfa Romeo’yu tavsiye ederim (Alfa Romeo’yu tercih ettim). Bir deneme yarışından sonra oyuna girmiş oluyoruz.

Bölümler: Oyunu birkaç bölüme ayırabiliriz. Bunlardan ev, haberler aldığımız, manzarayı seyredebileceğimiz ve garaj gidip arabımızı irdeleyebileceğimiz bir üs gibi. Caddeler aval aval gezebileceğiniz yerler. NFSU2’nin en sevdiğim özelliğini bu oyunda da görmek hoşuma gitti. Caddeleri istediğiniz gibi geziyor, yarışlara giriyor, kurye görevleri buluyor (üzerinde yüz olan ikonlar), dükkanları keşfediyor, sokaktaki diğer yarışçılarla kapışabiliyoruz. Üçüncü ve belki de en önemli bölümse harita. Haritamıza caddedeyken “M” tuşuna basarak gidiyoruz. Sadece önemli yerleri veya yarışları gösterecek şekilde filtreleyebiliyoruz ki bu çok güzel ve gerekli bir şey. Ben, şu anda adadaki araba galerilerini gezmekle ve grafikerlerin marifetlerine ağzım açık bakmakla meşgulüm. Zira oyundaki 100’ün üzerinde araba son derece detaylı modellenmiş ve bunlara içeriden, dışarıdan, istediğiniz açıda bakabiliyor, kapılarını ve camlarını açıp kapayabiliyorsunuz. Haritadaki bir yere ilk kez giderken kendiniz kullanmak zorundasınız ki bu da iyi bir şey. Adayı ve yolları öğrenmeniz, size yarışlarda da kolaylık sağlıyor çünkü yarışlar da bu yollarda yapılıyor.

Sürüş İzlenimleri: Oyuna deneme yarışından sonra evinize gittiğinizde başladığınızı söylemiştik. Bu noktadan sonra herhangi bir galeriye gidip arabaları test sürüşüne çıkarabilirsiniz. 2 dakika boyunca istediğinizi yapabilirsiniz. NFS’nin aksine bütün arabalar birbirinin aynı değil ve Audi A3’le Lamborghini Gallardo’yu geçmeniz imkânsız (zaten oyunun araç sınıflandırma sisteminden dolayı yarışmanız da imkânsız). Oyunu klavyeden oynuyorsanız, tüm sürüş yardımlarını açmanızı tavsiye ederim. Zira kontrol zor. Ben menüden hassasiyeti düşürmek zorunda kaldım. Rahatça araç sürebileceğiniz ayarı bulana kadar biraz deneme yapmanız gerekecek. Bu çok önemli, çünkü oyunda en önemli şey çarpmamak. Yarışlarda trafiğe rastlamadım şu ana kadar (ama oyunun çok başındayım). Yani en büyük düşmanınız çevre. Bir yere çarptınız mı duracak kadar yavaşlıyorsunuz. NFS’deki gibi “rakibin sağından hızlı girerim, virajda bariyeri sıyırta sıyırta aradan geçerim” şeklinde hayalleriniz varsa, şimdiden vazgeçin bu sevdadan. Tekerlekler yerden kesildiğinde veya yolun kenarındaki kaldırıma çıktığınızda geçici bir süre arabayı kontrol edemiyorsunuz. “Basar giderim” taktiği, her zaman “bastılar, gittiler, ben kaldım” sonucunu doğuruyor. Yarışmadığınız zamanlarda da sokaktaki arabalara çarparsanız, peşinize polis takılıyor. Bundan sonra kovalamaca başlıyor. NFS:MW’deki gibi gitmeyin sakın ha! Sonra benim gibi 9000$ ceza ödersiniz. Kurye görevlerinde de yanınızdaki hanım, bir yere çarptınız mı, ya da yoldan çıktınız mı puan kırıyor. Kısacası oyundaki en önemli şey, arabayı yolda tutmak. Bu yüzden, ne kadar deli kullansanız, makaslar atsanız da kavşaklarda sağa sola bakıp trafiği kontrol etmek, kırmızı ışıklarda durmak zorunda hissediyorsunuz kendinizi. Bütün bunlar araçların son derece detaylı kokpitleriyle birleşince gerçekten araba kullandığınızı düşünüyorsunuz. Keskin virajlarda başınızı otomatikman arabanın döndüğü yöne çevirmeniz de takdirimi kazandı. Çok az oyunda olan bir özelliktir. Yarışlarınızı tekrar gösterimden izlemek de ayrı bir keyif. Ah bir de kaydedebilme imkânı olsaydı.

Aksayan yönler: Oyunda en çok rahatsızlık duyduğum şey, tiplerin birbirine fazlasıyla benzemesi oldu. Baştaki uçağın hostesi, işyerlerine yetiştirmeye çalıştığınız hanımlar, bir-iki detay haricinde hep aynı tipe sahip. Kontrol olayı, hâlâ NFS kadar iyi değil ama oyunu rahatça oynayabiliyorsunuz. Oynamaya başladığımdan beri bir kez dondu, bir kez de masaüstüne düştüm ama bunun sebebi sistemimin üç yaşında olması da olabilir.

İşte böyle, arkadaşlar. Karşımızda yarış ve görev çeşitliliğiyle, kapsamlı çok oyuncu desteğiyle (kullanmıyorum), uçsuz bucaksız yollarıyla ve 100’ün üzerinde arabasıyla çok iyi ve geniş bir oyun var. Tecrübelerimizi paylaşalım, kaybolmayalım diye açıyorum bu başlığı. Street Rod’dan beri böyle bir oyuna açtım. Herkese tavsiyemdir TDU. Fast and Furious modelini de eskiten NFS’nin bir sonraki oyununun gideceği yön de belli oldu böylelikle. TDU2’de sokaklarda yayalar ve sürüşü etkileyen hasarı da görmek isteriz.

Grafünkleri merak edenlere dev hizmet: İşte size itinayla seçilmiş 8 adet ekran görüntüsü.

EgoMaster